| |||
شاید آخرین مرحلهى جهانى شدن تلویزیون لرزه بر اندام بسیارى از نهادهاى پخش تلویزیونى و دولتهاى اروپا و آسیا انداخته باشد، اما جهانى شدن تلویزیون فقط چند تار موى آمریکاى لاتین را آشفته کرده است. گذشت آن روزهایى که سیل خروشان تلویزیون آمریکا لعن و اعتراضهاى پرشورى برمیانگیخت و خواهان اقدامات متقابل میشد. در منطقهاى که از نظر تاریخى همیشه نگرانیهایى در مورد جریان بینالمللى نامتعادل اطلاعات وجود داشته است، تقریباً نبود ترس و نگرانى از تأثیر فرهنگى تلویزیون جهانى، نکتهى قابل توجهى است. اکنون روشنفکران و سیاستگذاران، حتى آنها که در خط اول جبههى بحث و مناظرات ان، دبلیو، آى. سى. اُ در دو دهه قبل قرار داشته است، به ندرت در مورد برنامههاى وارداتى اظهار نگرانى میکنند. |