نقش روابط عمومی در پیشبرد صنعت غذا
مصرف کننده باور میخواهد
احمد پاکزاد-کارشناس روابط عمومی و مشاور ارتباطات گروه صنعتی زرماکارون
اگر رسانهها در جهان امروز با نشر و ترویج اطلاعات، باعث شکلگیری، تغییر و یا تحکیم فرهنگ جامعه میگردند، دانش ارتباطات، شاخههای دیگری را با ادغام سایر علوم فراهم آورده تا ضمن ریشهگزینی در تمامی لایههای جامعه، نیازهای پدید آمده انسان امروز را به نوعی دیگر، تغییر یا تحکیم نماید.
در این میان تولد علم نوظهوری با عنوان «روابط عمومی» از تبعات نیازهای جامعه و برگرفته از تلاش دانشمحوران ارتباطات بوده است. در بیانی کلی زمانی دانش روابطعمومی شکل گرفت که جامعه انسانی با فراخنای عظیمی از اطلاعات مواجه گردید که ضمن تقویت توان انتخاب، انسان را در شرایط سخت تصمیمگیری دقیقتر قرار داد. از یک سو رسانهها با نشر دائمی اطلاعات، او را با ابعاد جدیدی از محیط پیرامون آشنا ساخته و در عین حال به دلیل عمق نیافتن این آگاهیهای جدید، انسان را به نوعی دچار سردرگمیهای ناشی از هجمه اطلاعات کردند. در این زمان جامعه به نهادهایی نیازمند شد تا بتوانند در کنار تقویت دانش، بینش اعضا را هم رشید سازند. براین اساس روابط عمومی برای پاسخ به این نیاز پدید آمد، نسج یافت و خود را به تمامی تجهیزاتی که لازم بود، مجهز نمود. تا جایی که میتوان ردپای این دانش فنورز را در تمامی مسائل زندگی اجتماعی مشاهده کرد.
همانگونه که از قدیم نیز گفته میشود؛ عقلسالم در بدنسالم است. این معنا نشان از اهمیت سلامت جسم در تأمین سلامت روحی انسان دارد. جامعه نیز که در برگیرنده اجتماعی از انسانهاست، تابع آن رابطه میباشد. بدین شکل میتوان گفت: فرهنگسالم، از آن جامعهسالم است.
سلامت، واژهای نزدیک و معنای ملموس در صنعت غذاست. آرمان و افتخار همه تولیدکنندگان صنایع غذایی، سالم بودن محصولاتشان است. چرا که سلامت و شادابی جامعه مرهون سلامت غذایی آنان میباشد. بنابراین در تمامی برنامههای ارتباطی و تبلیغاتی بر این نکته تأکید میکنند.
این اصل را نباید فراموش کرد که تا زمانی که سلامت جامعه تضمین نشود، پایداری چرخه تولید نیز تحقق نخواهد یافت. از سوی دیگر نیز تولید پایدار باید بتواند در راستای تأمین سلامت جامعه باشد. حیات صنعت غذا، وابستگی تام و تمام به سلامت جامعه دارد. لذا تولید پایدار و سلامت جامعه، لازم و ملزوم یکدیگر بوده و استمرار حیات خود را ضمانت میکنند.
سلامت روحی و روانی جامعه که دیگر مؤلفههای مهم جامعه سالم تلقی میشود، میتواند با روشهای تبلیغ فرآوردههای غذایی که در نهایت باعث شکلگیری عادات تغذیه و ذائقه عمومی گردد، مورد تهدید یا تثبیت قرار گیرد. برنامههای ارتباطی مناسب میتوانند به گونهای تنظیم گردند که ضمن اشاعه فرهنگ صحیح مصرف، آرامش روحی را برای مخاطبان و مصرفکنندگان به ارمغان آورده و کمالگرایی را در آنها ایجاد کند.
دستیابی به برنامههای تبلیغی با چنین مشخصهای، موضوع فروش را نیز به طور طبیعی تضمین نموده و در دراز مدت، دغدغههای تولیدکنندگان را در رابطه با استقبال مصرفکنندگان از محصولاتشان مرتفع خواهد ساخت.
صداقت تبلیغات مواد غذایی و آگاهیبخشی آن، از حقوق مسلم مصرفکننده است. این حق مصرفکننده است که از سلامت غذا مطمئن باشد. اطمینان خاطر و اعتقاد به اصالت و سلامت مواد غذایی از سوی مصرفکننده، از جمله معیارهایی است که در تبلیغ موادغذایی باید مورد توجه واقع شود.
از دیگر معیارهای اساسی ارتباط مؤثر با مصرفکننده، ملحوظ نمودن خواستهها و نیازهای او در تبیین برنامههای ارتباطی است. اطمینان خاطر مصرفکننده، مستلزم اعتماد و باور اوست. این باور زمانی حاصل میشود که مخاطب به درجه معقولی از اقناع رسیده باشد، قانع شدن مخاطب، از پس گفت و شنود حاصل میشود که نیازمند ارتباطی دوسویه میباشد. اقناع این نیست که فقط یک طرف بگوید و طرف دیگر مجبور به شنیدن باشد. اقناع زمانی ایجاد میشود که هر دو طرف هم بگویند و هم بشنوند. هم قبول کنند و هم بقبولانند.
اقناع، منطق میخواهد، اقناع پاسخگویی میخواهد و از همه مهمتر، اقناع باوری عمیق میخواهد که البته در وهله نخست، باور تولیدکننده به مصرفکننده است. تحقق تمامی این امورضروری، از عهده تبلیغات خارج است. به واقع دستیابی به سطحی مناسب از اقناع، از وظایف روابطعمومی است که دانش آن در اختیار کارشناسان خبرهای میباشد که تولیدکنندگان به آنها اعتماد کرده و از خدمات آنان بهره میبرد.
این مسئله امری بدیهی و غیرقابل انکار است. آنچنان فطری است که اگر هریک از تولیدکنندگان دقیقتر نگاه کنند، حداقل برای استمرار حیات خود به ضرورت آن پی خواهند برد. اما در بعدی دیگر نبود و کمبود کارشناسان زبده و خبره، روند تمایل تولیدکنندگان برای ارتباط مؤثرتر با ایشان را دچار کندی کرده است. در هرصورت، با حضور فراگیر این کارشناسان در کنار مسئولان واحدهای تولیدی و ایجاد نگاهی عمیقتر به مفهوم مصرفکننده، امکان توسعه این تفکر فراهمتر خواهد شد.
اساساً یک سازمان تولیدی فقط به تبلیغ نیاز ندارد. حتی بیش از تبلیغ، به دانشی محتاج است که بتواند گستره باور متقابل او با مشتریانش را عمق بخشد، توسعه دهد و پایدار سازد. این توانمندی در دانش روابطعمومی نهفته است و این وظیفه روابطعمومی است که پا پیش بگذارد و بستر لازم را برای توسعه این فرهنگ فرآهم آورد.
توسعه صنعت غذا بیش از آنکه به تحقیقات متکی باشد به فرآیندهایی نیاز دارد که روابطعمومی از عهده آن بر میآید. روح توسعه، تولید محصولاتی است که تا حد ممکن منطبق بر نیاز امروز و فردای مصرفکننده باشد. این محصولات باید مشتری را ترغیب کنند، انگیزه وی را تهیج نمایند و در نهایت شادابی روانی و سلامت جسمانی را به آنان ارمغان دهند.
دسترسی به اطلاعاتی که بتواند فرآیند تولید را به همان سمت هدایت کند، فقط از طریق بررسی بازار کسب نمیشود. با تحقیق بازار، وضع امروز آن شناخته میشود، ولی دانش روابطعمومی میتواند ضمن ارائه شناخت کاملتری از حال، چشمانداز آینده را هم روشن سازد.
مأموریت خطیر و مهم دستیابی به انتظارات مصرفکننده، موضوعی است تخصصی که از عهده آن، روابطعمومیهایی بر میآیند که میتوانند هم مصرفکنندگان را کاملاً بشناسند و هم بتوانند طیف وسیع و متغیر انتظارات آنان را به موقع شناسایی کرده و اطلاعات لازم را در اختیار تولید قرار دهند. مطمئناً بهترین محصول از دیدگاه فنی، در شرایطی که هیچ تطابقی با نیازهای جامعه نداشته باشد، ارزشمند نخواهد بود.
مأموریت دیگر روابطعمومی، فراهم کردن شرایطی است که سازمان تولیدی متبوع او به نحو کاملاً عقلای مورد شناخت و اعتماد مصرفکننده قرار بگیرد و از سوی دیگر نیز مخاطب را به سطحی از آگاهی برساند تا بتوانند مهارت انتخاب خود را افزایش داده و در این راه ضمن حفظ سلامتی خود، سلامت جامعه را هم تأمین گرداند.
*میتوانید این مقاله را نیز در سایت کاوشگران روابط عمومی مطالعه فرمایید.
سلام استاد
درسته که سایت ما کاوشگران روابط عمومی نمیشه!
ولی ارزش داره برای ثبت نام در اون. سایت جامعه مجازی علوم ارتباطات با امکانات جدیدش منتظر دوست عزیز هست.
حضور شما مایه افتخار و دلگرمی کارشناسان خواهد بود.
من به کمک شما نیاز دارم استاد. لطفا محروم نفرمایید.
ارادتمند شما.
نصیری
منطقه آزاد ارس
مفید بود
موفق وپیروز باشید
عجب تناقض و پارادوکسی...!؟
در وب رسانه و ارتباطات
نوشته جدید وب رسانه و ارتباطات:
" شبکه های اجتماعی و انقلاب تونس "